عسل مصنوعی ربطی به عسل کنار شیگوار ندارد. از وارونه کردن ساکارز با افزودن اسید سیتریک تولید می شود. گاهی اوقات طعم دهنده های مصنوعی اضافه می شود.
عسل مصنوعی را می توان به عنوان یک ماده غذایی استفاده کرد، اما مطمئناً هیچ خاصیت مفید و دارویی ندارد. تقلب در عسل بسیار رایج است. هم زنبورداران بی وجدان و هم عسل فروشان به او مراجعه می کنند.
ساده ترین راه برای جعل عسل: سرکه و رنگ به شربت شکر اضافه می شود. به چنین “عسلی ” کولی می گویند.
همچنین برای غلیظ شدن آب میوه و سبزیجات از طریق تبخیر، سپس افزودن رنگ و طعم دهنده (جوهر عسل) یا عسل طبیعی استفاده می شود. چنین “عسلی” بسیار شبیه به عسل واقعی است و طعم بسیار مطبوعی دارد، اما البته هیچ خاصیت دارویی ندارد. در شیرینی پزی استفاده می شود.
عسل قلابی و پست نیز شامل چنین عسل هایی است که با استفاده از دمای بالا تقطیر می شود و دیاستاز در آن حل می شود.
دادن شربت قند به زنبورها توسط زنبورداران دو بار در سال استفاده می شود: اوایل بهار، به طوری که خانواده زنبور عسل شروع به بیدار شدن و کار می کنند و همچنین در پاییز، پس از استخراج عسل، که به مادر زنبور کمک می کند تا دوره تخم گذاری طولانی شود. و خانواده را برای زمستان تقویت کنید.
چنین اقدامی زنبورداران به نفع خانواده زنبور عسل است و تأثیر منفی بر کیفیت عسل ندارد، زیرا خود زنبورها از قند داده شده به عنوان غذا استفاده می کنند.
اما باید بدانیم که اگر زنبوردار در طول تابستان به تغذیه کلنی زنبور عسل با شربت شکر ادامه دهد، زنبورها این شربت را فرآوری کرده و در کندو نگهداری می کنند. چنین عسلی کمتر مفید است زیرا خواص درمانی آن کاهش می یابد.
یک راه ساده تقلب، رقیق کردن عسل با شربت شکر است. تجار اغلب یک لایه عسل خوب می ریزند یا یک تکه کاج را روی شیشه عسل تقلبی قرار می دهند تا کیفیت عسل را ثابت کنند.
